Dusza potrzebuje dla siebie formy ekspresji. Jest duchem, niematerialnym bytem, esencją naszej istoty, której powinniśmy pozwolić swobodne wyrażanie siebie. Dusza jest składa się na część naszej istoty. W języku greckim dusza oznacza psyche. Psychologia to inaczej nauka o duszy.
Na ten wyraz składają się dwa słowa psyche – dusza i logos – rozumowanie, wiedza, sens. Jeśli nie pozwolimy naszej duszy na przejawianie się, to cokolwiek byśmy nie robili, odczujemy znużenie życiem, niezadowolenie i brak spełnienia.
Jak wspierać pragnienia duszy?
Dusza musi posiadać własną formę ekspresji. Rób więc to, na co masz ochotę, nie powstrzymuj się, gdy czujesz, że powinieneś coś zrobić. Chcesz nauczyć się czegoś nowego? Nie blokuj się. Może właśnie w ten sposób Twoja dusza pragnie się ujawnić. Chcesz tworzyć muzykę? Nie hamuj się, tylko znajdź sposób aby jej to umożliwić. Pozwól swojej duszy być własnym nauczycielem i doświadczaj siebie.
Zobacz też: Jak zmienić swoje życie na lepsze?
Manifestacja duszy jest życiową nauką dla nas, a naszym nauczycielem duchowym jest nasza ekscytacja. Pozwól sobie na więcej. Wg. C.S. Lewisa człowiek jest duszą, a nie ją posiada. Natomiast ciało ludzkie jest środkiem do przemieszczania się i doświadczania duszy w świecie fizycznym.
Biblia również uznaje, że człowiek jest duszą, w którą Bóg tchnął życie. Natomiast w filozofii platońskiej dusza ludzka wciela się w konkretne ciało, po jego śmierci udaje się do Hadesu, skąd później powraca, wcielając się w inne ciało.
Dusza w nauce i duchowości
W każdej dziedzinie nauki i religii dusza uznawana jest za metafizyczny, integralny i niezniszczalny wymiar człowieka. W duchowości dusza uznawana jest za esencję wszystkich doświadczeń i wewnętrzną mądrość. Bierze się również pod uwagę, że duszę stanowi podświadomość. Natomiast według Huny podświadomość to jedynie zbiór wszystkich świadomości duszy na przestrzeni żywotów.
