Kryzys wieku średniego, to coś, co kojarzy się raczej zabawnie. Najczęściej z mężczyzną, który nie potrafi się pogodzić z przemijającą młodością i stara się za wszelką cenę znów przemienić w licealistę.
Typowe skojarzenia z kryzysem wieku średniego są dość stereotypowe i łączone z zakupem drogiego, sportowego samochodu lub motocykla, z reaktywacją szkolnej kapeli, skokami na spadochronie czy innymi, niebezpiecznymi aktywnościami. I choć temat ten w filmach czy serialach pokazywany jest jako coś zabawnego, kryzys wieku średniego tak naprawdę jest poważnym problemem i może bardzo mocno odbić się na życiu człowieka, który jest nim dotknięty.
Czym jest kryzys wieku średniego?
Kryzys wieku średniego to coś, co może pojawić się u człowieka, który przeżył już połowę swojego spodziewanego czasu życia. Współcześnie jest to więc gdzieś około czterdziestego, czterdziestego piątego roku życia.
To czas, w którym zmieniają się priorytety, czas rozliczeń z przeszłością i myślenia o przyszłości. To czas, w którym dana osoba podlicza swoje sukcesy i porażki w życiu rodzinnym, towarzyskim i zawodowym. Czas, w którym zaczyna zdawać sobie sprawę z przemijania i tego, że nic tak naprawdę nie trwa wiecznie.
Kryzys wieku średniego to zjawisko nierzadko wyśmiewane i bagatelizowane. Przez to naprawdę niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, jak poważne konsekwencje może on mieć dla danej osoby, która jest nim dotknięta.
Taki kryzys nie zawsze jest czymś złym – o tym też niewiele osób wie. Kryzys wieku średniego może doprowadzić do przewartościowania swojego życia, poukładania priorytetów i odnalezienia samego siebie. Taka osoba może odnaleźć swoje pasje w życiu, zająć się czymś nowym, poczuć motywację do działania i poprawić jakość swojego życia.
Pod wpływem kryzysu jednak może też podejmować nieracjonalne decyzje, by tylko coś sobie udowodnić. Może doprowadzić do rozpadu własnego udanego, długoletniego związku, nabawić się problemów w pracy czy nawet ryzykować swoim własnym zdrowiem. Może też popaść w długi, bo podczas trwania kryzysu żyła zdecydowanie ponad stan.
Kogo dotyka kryzys wieku średniego?
Kryzys wieku średniego najczęściej kojarzy się z mężczyznami po czterdziestym roku życia. W tym stereotypowym ujęciu taki mężczyzna kupuje sobie motocykl lub sportowy samochód, zaczyna ubierać się jak dwudziestolatek i zaczyna interesować się sportami ekstremalnymi. Zaczyna też prowadzić bujne życie romantyczne – lub przynajmniej stara się je osiągnąć i wikła się w różne, często przypadkowe, romanse i krótkie relacje.
To wszystko sprawia, że kryzys wieku średniego kojarzy się głównie z mężczyznami. Jednak kobiety też mogą go doświadczać. Nie znaczy to jednak, że ten problem dotyczy każdego mężczyzny i każdej kobiety w określonym przedziale wiekowym. Szacuje się, że problem ten dotyczy około dziesięciu procent populacji.
Szacunki te mogą być jednak zaniżone. Zwłaszcza w przypadku kobiet. Bo o ile kryzys wieku średniego w przypadku mężczyzn jest czymś znanym, czymś, z czego się żartuje i na co się patrzy z pobłażaniem, u kobiet sprawa wygląda nieco inaczej.
Kobiecy kryzys wieku średniego to ciągle swoiste tabu. I o ile mężczyzna najczęściej spotyka się ze zrozumieniem i pobłażaniem, odbiór kobiety z tym samym problemem może być znacznie bardziej surowy. Dlatego wiele kobiet ukrywa swój stan. Wiele też nie do końca rozumie, co przeżywa. Wszystko dlatego, że stereotypowo kryzys wieku średniego kojarzy się właśnie z mężczyznami.
Kryzys wieku średniego – przyczyny
Kryzys wieku średniego może pojawić się pod wpływem refleksji dotyczących przebiegu swojego dotychczasowego życia. Dużo tutaj zależy od ambicji, oczekiwań, marzeń, a także stopnia satysfakcji i zadowolenia z dotychczasowego życia. Jeśli aspiracje, ambicje i oczekiwania są wysokie, ale satysfakcja niska – może dojść do pojawienia się właśnie kryzysu.
Taka osoba może odczuć silną potrzebę zmian w swoim życiu. Może też chcieć nadrobić zaległości i odbić sobie te wszystkie lata, które musiała spędzać nie tak, jak o tym marzyła. Mogą pojawić się też dużo większe starania o zachowanie czy poprawienie urody i oszukanie czasu, by prezentować się bardziej młodzieńczo i świeżo. W końcu dobry wygląd jest kojarzony z sukcesem.
Do kryzysu wieku średniego może też dojść pod wpływem opuszczenia domu przez dzieci. Syndrom pustego gniazda zmusza do przemyśleń i przewartościowania swojego życia. Zwłaszcza jeśli wcześniej całe swoje życie podporządkowywało się dzieciom i teraz nie bardzo ma się świadomość tego, co będzie dalej. To znowu może prowadzić do przemyśleń i refleksji na własny temat, które mogą popchnąć człowieka do odbijania sobie lat spędzonych głównie na spełnianiu potrzeb dzieci i całej swojej rodziny, a nie własnych.
Kryzys wieku średniego, może też pojawić się u osób po traumatycznym przeżyciu. Widmo śmierci, wielka tragedia, która się wydarzyła, bycie ofiarą wypadku czy ataku – to wszystko może sprawić , że o swoim życiu zaczyna myśleć się nieco inaczej, z innej perspektywy. To może pchnąć do zdecydowanych i nie do końca przemyślanych działań.
Może to być zmiana pracy, zdrada małżeńska i wiele innych. Osoba, która przeżyła traumę, zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, jak kruche i ulotne jest życie. Zaczyna zdawać sobie sprawę również z tego, że statystycznie połowa życia już za nią, dlatego teraz ma już ostatni moment, by coś naprawdę zmienić w swoim życiu.
Kryzys wieku średniego – objawy
Kryzys wieku średniego u każdego człowieka może tak naprawdę objawiać się inaczej. Można jednak zauważyć pewne powtarzające się wzorce zachowań. Taka osoba może być bardziej drażliwa, zwłaszcza na swoim punkcie i punkcie upływającego czasu. Może starać się ten upływ zakryć, co powoduje większą dbałość o siebie – chodzenie do fryzjera, na siłownię, basen, pobiegać.
Może pojawić się strach przed śmiercią, przekonanie, że nie osiągnęło się w życiu niczego wartościowego i poszukiwanie nowej drogi w życiu. To z kolei może spowodować większe zainteresowanie religijnością lub kwestiami związanymi z filozofią.
Osoba w kryzysie wieku średniego może zacząć też zachowywać się w sposób, w który dawniej nigdy by się nie zachowała. Może podejmować bardziej ryzykowne decyzje – zainteresować się hazardem, czy wchodzić w coraz to nowsze, niekoniecznie dobrze przemyślane, interesy. Może też coraz częściej sięgać po używki i eksperymentować z nimi, by przeżyć coś nowego. To może doprowadzić do pojawienia się problemów finansowych, a także uzależnień.
Może też zakończyć swój związek. Nawet jeśli do tej pory uchodził za udany. Przypadkowe romanse, znalezienie sobie młodszego partnera bądź partnerki, próba udowodnienia sobie, że można mieć jeszcze kogoś młodszego, ponowne przeżywanie fascynacji drugim człowiekiem, czy zachowania ryzykowne i takie, których obecny partner bądź partnerka nie popierają, może się do tego przyczynić.
Kryzys wieku średniego może więc wpłynąć zarówno negatywnie, jak i pozytywnie na życie danego człowieka. Przez kaprys i nieprzemyślaną decyzję może doprowadzić do zniszczenia związku czy pogorszenia sytuacji materialnej rodziny.
Jednak może też dać motywacje do pracy nad sobą, zmiany swojego życia na lepsze poprzez poszerzenie swoich kwalifikacji, zmianę pracy czy zakończenie toksycznej relacji.
